Կանարյան կղզիները (դրանք ընդամենը 7-ն են) իրենցից ներկայացնում են նախկին իսպանական գաղութ: Այն դեռ պատկանում է Իսպանիային, և այստեղ ՝ Գրան Կանարիայում, ինչպես նաև արշիպելագի այլ կղզիներում, բացի օվկիանոսի ափից, լեռներից և կիրճից, շատ հետաքրքիր կլինի տեսնել հին քաղաքների գաղութային ճարտարապետությունը: Լաս Պալմասը արշիպելագի ամենամեծ և գլխավոր քաղաքն է: Կղզու բնակիչների գրեթե կեսը ապրում է այնտեղ, որոնց թիվը կազմում է մոտ կես միլիոն մարդ:
Գրան Կանարիայում տեսարժան վայրերի այցելությունը ընդունված է սկսել Սուրբ Աննային նվիրված տաճարային համալիրից։
Իսպանացիների կողմից ամբողջ կղզու գրավումը սկսվեց Վեգետա պատմական թաղամասից: Հինգ տարի տեղի աբորիգենները պայքարում էին իրենց անկախության համար, բայց 15-րդ դարի վերջին ՝ կղզիներում իսպանացիների ի հայտ գալուց 100 տարի անց, Կանարյան ամբողջ արշիպելագը արդեն զավթիչների ենթակայության տակ էր:
Քրիստափոր Կոլումբոսը, իսպանական թագի ամենահայտնի հպատակներից մեկը, Լաս Պալմասում եղել է երեք անգամ: Այն տանը, որտեղ նա բնակվել է, այժմ գտնվում է Կոլումբոսի թանգարանը, իսկ մոտակայքում կա մի փոքրիկ մատուռ, որտեղ նա աղոթում էր մեծ ճանապարհորդություններից առաջ:
Ամերիկայի հայտնագործմամբ Կանարյան կղզիները դարձան կարևոր փոխաբեռնման կետ Եվրոպայից դեպի Նոր աշխարհ տանող ճանապարհի վրա: Գրան Կանարիայում գաղութարարները սկզբում շաքարեղեգ էին աճեցնում, իսկ հետո սկսեցին խաղողի այգիներ տնկել և գինի պատրաստել: Իսկ արդեն 19-րդ դարի վերջին հայտնվեցին բանանի պլանտացիաներ: Գրեթե ողջ բերքը արտահանվում էր:
Լաս Պալմասի գլխավոր առևտրային փողոցը Տրիանան է:
Այստեղ ժամանակին ապրում էին վաճառականներ, մեկենասներ և հողատերեր: Այսօր այս փոքրիկ փողոցում կգտնեք միջազգային և իսպանական ապրանքանիշերի խանութներ, ծխախոտի հնաոճ կրպակներ, կտորեղենի և ոսկերչական փոքր խանութներ: Ֆինանսա-վարչական կենտրոնով, դատական թաղամասերով և նույնիսկ տեղական խցանումներով Լաս Պալմասն անվանում են փոքրիկ մեգապոլիս:
Միևնույն ժամանակ, Լաս Պալմասը հագեցած ծրագրերով, շքեղ քաղաքային լողափերով և բազմաթիվ ռեստորաններով առողջարանային քաղաք է: Գրան Կանարիայի լավագույն լողափերից մեկը Լաս Կանտերասն է, որն առաջարկում է կղզու մայրաքաղաքը: Այն տեղակայված է հյուսիսային կողմում, բայց նույնիսկ ձմռանը շատերն են այստեղ լողում, չնայած կղզու հարավային ափերին ջուրն ավելի տաք է:
Երեք կիլոմետր ձգվող ոսկեգույն ավազը, ընտանեկան հանգստի համար հանգիստ ծովախորշը և սերֆինգի սիրահարների համար մեծ ալիքները Լաս Կանտերասը դարձնում են ամենապահանջված լողափը տեղացիների և զբոսաշրջիկների շրջանում:
Բացի այդ, այստեղ Գրան Կանարիայի հյուսիսում երբեք չեք ձանձրանա: Կղզու հենց այս հատվածում է կենտրոնացած մշակութային տեսանկյունից ամենահետաքրքիրը: Արուկաս փոքրիկ գեղատեսիլ քաղաքամասը հայտնի է իր Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ նեոգոթական հսկայական եկեղեցով: Այն կառուցվել է 20-րդ դարում և ամբողջովին պատրաստված է կանարյան կապույտ բազալտից:
Ի թիվս այլ բաների, Արուկասը հայտնի է իր ռոմի գործարանով, որն այստեղ գործում է 1884 թվականից: Այստեղ արդյունահանված կապույտ բազալտը զարդարում է կղզու բոլոր շենքերը: Բացի այդ Գրան Կանարիայում մեծ հարգանք է վայելում դրացենան (վիշապածառը):
Վիշապածառը համարվում է Կանարյան արշիպելագի և Գրան Կանարիա կղզու խորհրդանիշը: Բացի այդ, վիշապածառը համարվում էր սրբազան խորհրդանիշ Կանարիայի աբորիգենների շրջանում: Եթե սուր դանակով ծակեք ծառի կեղևը, ապա կարմիր հյութ կհոսի: Բնիկները համարում էին, որ դա Վիշապի արյունն է և այն քսում էին իրենց վերքերի վրա, որոնք հրաշքով բուժվում էին: Աբորիգենները նույնպես այս հյութով էին զմռսում մահացածներին: Ուստի նրանք աղոթում էին այս ծառի մոտ և այն համարում սրբազան: Վիշապածառերը արշիպելագում գրանցված են հատուկ գրքում և հաշվառվում են:
Ձեզ իսկական կանարիացի զգալու համար պարզապես անրաժեշտ է չշտապել և վայելել տեղի կոլորիտը:
