Մոնտրյոն գեղատեսիլ առողջարանային քաղաք է Ժնևի լճի ափին: Գեղեցիկ լանդշաֆտները, ձյունով ծածկված շքեղաշուք լեռնագագաթները, Մոնտրյոյի գունեղ առափնյա փողոցը գրավում են աշխարհի տարբեր ծայրերից զբոսաշրջիկներին: Քաղաքն արժանիորեն համարվում է Շվեյցարական Ռիվիերայի մայրաքաղաքը, և իզուր չէ, որ մոլորակի ամենահարուստ մարդիկ իրենց հանգիստը անցկացնում են այստեղ։ Այստեղ ամեն ինչ ստեղծված է շքեղ կյանքի համար: Քաղաքն ինքնին շքեղ հյուրանոցների և ռեստորանների շարունակական շարք է ներկայացնում:
Այստեղ իրենց հանգիստն են անցկացրել շատ հայտնի մարդիկ՝ Լև Տոլստոյը, Պյոտր Չայկովսկին, Իգոր Ստրավինսկին, իսկ Նաբոկովը իր կյանքի վերջին 17 տարիներն է այստեղ անցկացրել: Ֆրեդի Մերկուրին այս քաղաքն ընտրել է որպես իր մշտական բնակավայր: Այնուամենայնիվ, զբոսաշրջիկների համար այդքան շատ հետաքրքիր տեսարժան վայրեր չկան։ Հիմնականում նրանք զբոսնում են լողափով, այցելում Շիլյոնյան ամրոց։ Այն գտնվում է Մոնտրյոյի ծայրամասում:
Հավանաբար, ամրոցն այդքան հայտնի չէր դառնա, եթե չլիներ Ջորջ Բայրոնի «Շիլյոնյան կալանավորը» բանաստեղծությունը: Ամրոցը կառուցվել է 12-րդ դարի կեսերին ժայռոտ կղզում: Սավոյայի կոմսերը նրա օգնությամբ վերահսկում էին Եվրոպայի հյուսիսի և հարավի միջև ընկած ճանապարհները:
Ամրոցի նկուղի գոթական կամարները տպավորում են իրենց վեհությամբ:
Այստեղ 1530 թվականից ի վեր 6 տարի շարունակ բանտարկված էր ժնևյան վանահայր Ֆրանսուա Բոնիվարը, որը դեմ էր Սավոյայի դքսին և Ժնևը հպատակեցնելու նրա փորձերին:
Նկուղի սյուները ծածկված են գրաֆիտիով, նրանց մեջ է նաև Բայրոնի ինքնագիրը: Այլ սյունների վրա իրենց ինքնագրերն են թողել նաև Բայրոնի ռուսերեն լեզվի թարգմանիչներ Ժուկովսկին և Գոգոլը: Այս տեղը խոշտանգման և մահապատժի վայր էր 16-րդ դարում: Այն ունի փոքրիկ դուռ, որով բեռնաթափվում էին ապրանքները, իսկ պաշարման դեպքում փախչում ամրոցից:
Ամրոցում կա հինգ բակ: Հանդիսությունների սրահում ցուցադրված է հնաոճ սնդուկների հավաքածու: Այդ ժամանակի մետաղական սնդուկները ինժեներական մտքի հրաշք էին: Ներքին բակով կարող եք հասնել Սուրբ Գեորգիի մատուռ, որը կոմսերի, այնուհետև Սավոյայի դքսերի մասնավոր մատուռն էր: Ռեֆորմացիայի ընթացքում այն օգտագործվել է որպես ամբար և վառոդի պահեստ: Գոթական կամարները ու որմնախոռոչները թվագրվում են 13-րդ դարի կեսերին:
Սավոյայի կոմսերը ամրոցի մեծ սրահը օգտագործում էին ընդունելությունների և տոնակատարությունների համար: Դահլիճում կան 13-րդ դարի սև մարմարից սյուններ և 15-րդ դարի բուխարի:
Ցամաքային կողմում ամրոցը կանգնեցվել է որպես երեք աշտարակներով պաշտպանական կառույց: Փայտե պատշգամբասրահները անցնում են պատերի երկայնքով: XIII դարի կեսերից մնացած կիսաշրջանաձև աշտարակները հագեցած են աղեղով և արբալետով կրակելու համար անհրաժեշտ անցքերով: Պահակադիտանոցներն ու պաշտպանական աշտարակները միմյանց հետ կապված են պարեկային ուղիներով:
Եվս մեկ փաստ. Շիլյոնյան ամրոցը 12 հա խաղողի այգի ունի: Կլո դե Շիլյոն սպիտակ գինու վաճառքից ստացված հասույթը ուղղվում է ամրոցի պահպանմանն ու վերականգնմանը:
Ամեն տարի հուլիսի առաջին կեսին Մոնտրյոյի առափնյա փողոցը լցվում է զբոսաշրջիկներով, իսկ փակ շուկան զբաղեցնում են երաժշտական հուշանվերների վաճառողները: Բոլոր հրապարակներում երաժշտություն է հնչում, ինչը նշանակում է, որ սկսվել է հայտնի Մոնտրյոյի փառատոնը: Այն անցկացվում է 1967 թվականից, և չկա մի երաժիշտ, ով չերազեր այստեղ նվագել: Համերգի տոմսերի համար հերթը միակ հերթն է, որը կարելի է տեսնել Շվեյցարիայում:
