Ծիծեռնակի բույնը անսովոր ռոմանտիկ վայր է Ղրիմում, որը մեկընդմիշտ գերում է ցանկացած այցելուի: Այս փոքրիկ պալատը կառուցված է Այ-Տոդոր հրվանդանի քառասուն մետրանոց ժայռի վրա: Ամրոցն իսկական հիացմունք է առաջացնում ՝ պարգևելով ռոմանտիկ երազանքներ:
Ծիծեռնակի բույնը անկասկած Ղրիմի ամենանշանակալի խորհրդանիշներից մեկն է, ընդգծում է մարդկային մտքի հանդգնությունն ու անաղարտ բնությունը: 19-րդ դարի սկզբին ռուսական ցարերն առաջինն էին, որ գնահատեցին այս վայրի գեղեցկությունը: Դեպի հարավային ափ շտապեցին նաև այլ ունևոր մարդիկ: Կալվածքը, որն այժմ հայտնի է որպես Ծիծեռնակի բույն, ի սկզբանե եղել է ամառանոց և իր ավելի քան մեկ դարվա պատմության ընթացքում փոխել է մի քանի տերեր: Ըստ լեգենդներից մեկի՝ փայտե շինությունը ժայռի վրա առաջինը կանգնեցրել է մի ռուս գեներալ, որը հանդիսանում էր 1877-78 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմի հերոս: Բայց շուտով այս հիասքանչ ամառանոցի նոր տերեր դարձան պալատական բժիշկ Ադալբերգ Տոբինն ու նրա կինը: Ամուսնու մահից հետո այրին որոշ ժամանակ հետո այն վաճառեց մոսկվացի վաճառականուհի Ռախմանինային, որը քանդեց հին շենքը և շուտով կառուցեց փայտե դղյակը, որն էլ անվանեց Ծիծեռնակի բույն:
Այնուհետև այն ձեռք բերեց նավթի արքա Ռուդոլֆ Շտեյնգելը, որն էլ որոշեց այստեղ կառուցել ռոմանտիկ սիրո դղյակ: Գաղափարը կյանքի կոչեց հայտնի ճարտարապետ Լ. Շերվուդը: Եվ ահա 1912 թ.-ին զառիթափ ժայռի վրա հայտնվեց այս հոյակապ կառույցը:
Անցան օրեր, շաբաթներ, տարիներ … խաղաղ ծովն իր տեղը զիջեց փոթորիկներին, իսկ 1914 թ.-ին սկսվեց Առաջին համաշխարհային պատերազմը, որը Ռուսաստանում վերաճեց հեղափոխության և քաղաքացիական պատերազմի: Այս ամենը Շտեյնգելին ստիպեց հեռանալ Ռուսաստանից: Եվ մեկնելուց առաջ նա վաճառեց իր ամառանոցը մոսկվացի վաճառականներից մեկին: Նա, իր հերթին, ռեստորան բացեց դղյակում քսանական թվականներին:
1927 թվականին տեղի ունեցավ Ղրիմի սարսափելի երկրաշարժը: Դղյակը շատ չէր վնասվել, բայց 9 բալ ուժգնությամբ երկրաշարժը վնասել էր դրա տակ գտնվող ժայռը: Բարեբախտաբար ռեստորանի հաճախորդները չտուժեցին, քանի որ նրանք հասցրել էին այն լքել հիմնական ցնցումից 10 րոպե առաջ: Պատշգամբի տակ գտնվող ժայռի մի մասը ընկավ ծովը, բայց դղյակի կրող կոնստրուկցիաները մնացին տեղում: Կորցնելով ժայռի մի մասը ՝ Ծիծեռնակի բույնը բառացիորեն մնաց կախված օդից: Դղյակը փակվեց այցելուների համար: Մոտ 40 տարի Ծիծեռնակի բույնով կարելի էր հիանալ միայն հեռվից: 1967 թ.-ին վերականգնման աշխատանքներն ամբողջությամբ ավարտվեցին և դղյակը նորից հասանելի դարձավ այցելուներին:
Դղյակի նրբացածությունը գրավում է զբոսաշրջիկներին և գեղեցկության սիրահարներին ամբողջ աշխարհից: Վայրի այցելուների թիվը տարեցտարի միայն ավելանում է: 20-րդ դարի վերջին դղյակի սրահում իտալական ռեստորան էր տեղակայված: Հայտնի քաղաքական գործիչները, էստրադայի աստղերը, գործարարները, իսկ երբեմն էլ հասարակ այցելուները այստեղ հաճախ են լինում:
Այսօր այստեղ պարբերաբար անցկացվում են գեղարվեստական ցուցահանդեսներ, գրական, երաժշտական և թատերական ներկայացումներ: Այ-Տոդոր հրվանդանի վրա է, որ աշխարհի առաջնության եզրափակչի շրջանակներում Ավրորա ժայռից իրենց գլխապտույտ թռիչքներն են կատարում մարզիկները, ովքեր միջազգային քլիֆ դայվինգի էլիտայի կազմում են:
Վերջերս Ծիծեռնակի բույն դղյակը ճանաչվել է որպես ամենահայտնի զբոսաշրջային օբյեկտ, իսկ միլիոնավոր ռոմանտիկների համար ամրոցը մինչ օրս մնում է կյանքի, սիրո և երազանքների խորհրդանիշ:
